[Galiza] Solidaridade com o investigador Dionisio Pereira

O 12 de agosto de 2006, Verbo Xido, Asociación Ecoloxista e Cultural da Terra de Montes, organizou unhas xornadas de recuperación de Memoria. Falaron varias asociacións, presentouse un libro de Dionisio Pereira, organizaron unha rota por lugares da represión, e descubriuse unha placa, colocada sobre unha fermosa pedra labrada por canteiro local, na memoria de dous homes, Francisco Arca e Secundino Bugallo, canteiros e da CNT, torturados e asasinados o 13 de agosto de 1936 nunha cuneta de Pedre.

Non se sabe se os asistentes e as asistentes á homenaxe choraban de emoción ou polo fume, pois alí mesmo alguén plantara lume no monte había pouco tempo, e semellaba provocado, pois prenderan lume sobre queimado, que por alí xa ardera había dous días, como parte da vaga de incendios deste verán.

Máis tarde alguén arrincou a placa de homenaxe, que Verbo Xido repuxo outra vez en novo acto, no mes de novembro. Parece continuación destes feitos que a Corporación Municipal de Cerdedo revisara e anulara, de xeito non moi regular, un acordo previo que esixía a retirada da placa con nome dun alcalde implicado na represión.

E agora presentaron dúas denuncias contra Dionisio Pereira, por este parágrafo do seu libro sobre a represión fascista na comarca de Cerdedo: "Persoas sinaladas pola súa presunta participación en diversas manifestacións da represión: Angel, Luis e Manuel Gutiérrez Torres (xefe da Falange, alcalde de Cerdedo nos anos 40 e 50), Eligio e Francisco Nieto (falanxistas)...." , e por outro parágrafo semellante nas Actas do Congreso de Memoria de Narón.

Dionisio Pereira está citado a comparecer no Xulgado de Paz de Cerdedo este xoves día 15, ás 11 e ás 12. Pídenlle que se retracte, cousa que Dionisio non pensa facer (como pode retractarse alguén dun traballo de investigación?) e que indemnice aos familiares.

Tirado de www.unionlibertaria.org

-----
Cast.

El 12 de Agosto de 2006, Verbo Xido, Asociación Ecologista y Cultural de Terra de Montes, organizo unas jornadas de recuperación de Memoria. Hablaron varias asociacións, se presento un libro de Dionisio Pereira, organizaron una ruta por lugares de la represión, y se descubrio una placa, colocada sobre una hermosa piedra labrada por un cantero local, en memoria de dos hombres, Francisco Arca y Secundino Bugallo, canteros y de la CNT, torturados y asesinados el 13 de Agosto de 1936 en una cuneta de Pedre.

No se sabe si los asistentes y las asistentes al homenaje lloraban de emoción o por el humo, ya que allí mismo alguien planto fuego en el monte hacía poco, y parecia provocado, pues prendieron fuego sobre quemado, que por allí ya ardiera hacía dos días, como parte de la tanda de incendios de este verano.

Más tarde alguien arranco la placa del homenaje, que Verbo Xido repuso otra vez en un nuevo acto, en el mes de Noviembre. Parece continuación de estos hechos que la Corporación Municipal de Cerdedo revisara y anulara, de manera no muy regular, un acuerdo previo que esijía la retirada de la placa con el nombre de un alcalde implicado en la represión.

E ahora presentaron doss denuncias contra Dionisio Pereira, por este párrafo de su libro sobre la represión fascista en la comarca de Cerdedo: "Personas señaladas por su presunta participación en diversas manifestacións de la represión: Angel, Luis y Manuel Gutiérrez Torres (jefe de la Falange, alcalde de Cerdedo en los años 40 y 50), Eligio y Francisco Nieto (falangistas)...." , y por otro párrafo semejante en las Actas del Congreso de Memoria de Narón.

Dionisio Pereira está citado a comparecer en el Juzgado de Paz de Cerdedo este Jueves día 15, a las 11 y a las 12. Le piden que se retracte, cosa que Dionisio no piensa hacer (como puede retractarse alguien de un trabajo de investigación?) y que indemnice a los familiares.

Extraido de www.unionlibertaria.org

Notas:

¿Quién es Dionisio Pereira?

Investigador y autor de varios libros, comprometido con la memória histórica y social de Galicia. Entre sus varios libros se cuenta un principo de enciclopédia del anarquismo en Galicia.

   A CNT na Galiza

A onde podes enviar a tua SOLIDARIDADE?

redaccion@culturagalega.org santiago@farodevigo.es pontevedra@farodevigo.es aestrada@farodevigo.es info@elcorreogallego.es digital@laopinioncoruna.com laregion@laregion.net redaccion@elpais.com internet@elmundo.es noticias@vieiros.com editor@vieiros.com

QUE ESTA INFAMIA NOM FIQUE IMPUNE!!

Comentarios

Hola:
Conozco a Dionisio Pereira y lamento profundamente la situación en la que se encuentra. Dionisio es uno de los mejores historiadores sociales con que cuenta Galiza y antes por separado y ahora en unión del historiador Eliseo Fernández, ha desarrollado los mejores trabajos de investigación sobre el anarquismo y la CNT en Galiza, siempre al margen de las universidades y en especial de los catedráticos de historia contemporánea de Galiza, ocupados como están en la realización de una "historia nacional" que pase por el nacionalismo gallego.
Dionisio Pereira merece todo el apoyo que se le pueda prestar no sólo desde Galiza sino también desde todo el Estado.

Unha denuncia do historiador Dionisio Pereira

A familia (residente en Pontevedra) do antigo alcalde de Cerdedo (dende 1950) e xefe local de Falange nos días que seguiron ao golpe militar, Manuel Gutiérrez Torres, familia que tamén está emparentada con outro falanxista de primeira hora, Francisco Nieto, tenme presentado unha demanda de conciliación que se verá o día 15 de febreiro ás 11h no Xulgado de Paz de Cerdedo, por publicar no libro "A IIª República e a Represión franquista no Concello de Cerdedo" editado en 2006 por "Verbo Xido" a seguinte frase: "Persoas sinaladas pola súa presunta participación en diversas manifestacións da represión: Angel, Luis e Manuel Gutiérrez Torres (xefe da Falange, alcalde de Cerdedo nos anos 40 e 50), Eligio e Francisco Nieto (falanxistas)...." Tamén o fan por unha frase semellante publicada no meu traballo incluído nas Actas do Congreso da Memoria celebrado en Narón en decembro de 2003. Esixen que me retracte, que publique esa retractación nos mesmos medios nos que foron escritas as frases devanditas e que acepte unha indemnización polos danos e perxuízos sufridos, "en la cuantía que se determinará en el momento procesal oportuno". Como é evidente, eu nin podo nin quero retractarme, posto que esas persoas foron sinaladas por numerosas fontes orais como participantes nunha represión na que se pasearon a 7 veciños, houbo malleiras, multas, roubos, detencións e humillacións se taxa, etc. etc. Non podo, pois, por que non podo faltar á verdade, e porque tamén está en xogo a dignidade das vítimas. O problema é que só teño fontes orais, posto que como sabedes, os paseos, as malleiras, os roubos, etc. non teñen a penas referencias documentais (só en casos moi excepcionais) e ficaron impunes. Ademáis, eu non utilizarei nunca as miñas fontes orais como testemuñas nun xuízo, porque non podo implicar nesa situación tan desagradable a persoas de máis de 80 anos, que confiaron en min e que xa saben o que foi a represión fascista porque aturaron con ela na súa mocidade. Algúns, ademáis, son familiares directos dos asasinados. En conclusión, está en xogo a liberdade de expresión e o mantemento "per secula seculorum" da impunidade dos agresores, asumida hoxendía polos seus descendentes.

A maiores, aqueles que se beneficiaron do franquismo, pretenden seguir facéndoo en retrospectiva. Entendo, pois, que isto sobarda a cuestión persoal, e debera ser tomado en conta xunto con outros "incidentes" similares que están a acontecer (no Grove e en Cambados, por exemplo), por todas aquelas persoas e entidades que vimos traballando na recuperación da memoria da represión franquista, e, se é posíbel, darlles unha resposta colectiva. Por algunhas informacións, me consta que a familia en cuestión tivo presións externas, non sei de quén, pero posibelmente de círculos da dereita, para presentar a demanda. Polo tanto, se temos en conta as ameazas que comezan a proliferar, podemos estar no comezo dunha estratexia para cortar as actividades de historiadores e colectivos debruzados nesta temática, aproveitando os innegables trazos conservadores (por utilizar unha expresión suave) do aparato xudicial: daqueles polvos da Transición, veñen estes lodos. Podedes facer uso desta información da maneira que creas máis convinte. Envíovos tamén un comunicado que fixo a directiva da asociación "Verbo Xido" por se queredes adheriros: trataríase de envialo rápidamente á prensa co maior apoio posíbel de colectivos e persoas. En calquera caso, nós estamos polo labor de facer algo conxuntamente.

Outra cousa:

O domingo 18 a partir das 12h ate as 17 h. a Asociación de Mulleres "Espadela" celebra no Pavillón de Deportes Municipal a VIIª Festa da Vincha. Pois ben, convidaron a "Verbo Xido" a que puxeramos un posto de libros de autores da bisbarra; daquela, aproveitando o convite, imos facer unha venda masiva do libro en cuestión. Como pode haber rexeites por parte dalgún elemento montaraz da potente dereita local, estamos facendo un chamamento aos amig@s e correlixionari@s a que nos fagan unha visita, tomen un viño, proben a vincha, e nos arroupen coa súa presenza e impidan que haxa ningunha saída de tono dos carcas. Así que xa sabedes, se vos animades a vir pola montaña..... E máis nada. A ver en que queda todo isto.

Saúde

Dionísio Pereira

-------------------

Cast.

Una denuncia del historiador Dionisio Pereira

La familia (residente en Pontevedra) del antiguo alcalde de Cerdedo (desde 1950) y jefe local de Falange en los días que siguieron al golpe militar, Manuel Gutiérrez Torres, familia que también está emparentada con otro falangista de primera hora, Francisco Nieto, me ha presentado una demanda de conciliación que se verá el día 15 de Febrero a las 11h en el Juzgado de Paz de Cerdedo, por publicar en el libro "A IIª República e a Represión franquista no Concello de Cerdedo" editado en 2006 por "Verbo Xido" la siguiente frase: "Personas señaladas por su presunta participación en diversas manifestaciónes de la represión: Angel, Luis y Manuel Gutiérrez Torres (jefe da Falange, alcalde de Cerdedo en los años 40 y 50), Eligio y Francisco Nieto (falangistas)...." También lo hacen por una frase semejante publicada en mi trabajo incluído en las Actas del Congreso da Memoria celebrado en Narón en Diciembre de 2003. Esijen que me retracte, que publique esa retractación en los mismos medios en los que fueron escritas las frases devanditas y que acepte una indemnización por los daños y perjuízo sufridos, "en la cuantía que se determinará en el momento procesal oportuno". Como es evidente, yo no puedo ni quiero retractarme, puesto que esas personas fueron señaladas por numerosas fuentes orales como participantes en una represión en la que se pasearon a 7 vecinos, hubo palizas, multas, robos, detenciones y humillaciones se taxa, etc. etc. No puedo, pues, por que no puedo faltar a la verdad, y porque también está en juego la dignidad de las víctimas. El problema es que sólo tengo fuentes orales, puesto que como sabeis, los paseos, las palizas, los robos, etc. no tienen a penas referencias documentales (sólo en casos muy excepcionales) y quedaron impunes. Además, yo no utilizare nunca mis fuentes orales como testigos en un juício, porque no puedo implicar en esa situación tan desagradable a personas de más de 80 años, que confiaron en mi y que ya saben lo que fue la represión fascista porque dieron con ella en su juventud. Algunos, además, son familiares directos de los asesinados. En conclusión, está en juego la libertad de expresión y el mantenimiento "per secula seculorum" de la impunidad de los agresores, asumida hoy en día por sus descendientes.

A mayores, aquellos que se beneficiaron del franquismo, pretenden seguir haciendolo en retrospectiva. Entiendo, pues, que esto supera la cuestión personal, e debera ser tomado en cuenta junto con otros "incidentes" similares que están sucediendo (en Grove y en Cambados, por ejemplo), por todas aquellas personas y entidades que venimos trabajando en la recuperación de la memoria de la represión franquista, y, si es posíble, darles una respuesta colectiva. Por algunas informaciones, me consta que la familia en cuestión tuvo presiones externas, no se de quien, pero posiblemente de círculos de la derecha, para presentar la demanda. Por lo tanto, si tenemos en cuenta las amenazas que empiezan a proliferar, podemos estar en los comienzos de una estratejia para cortar las actividades de historiadores y colectivos envueltos en esta temática, aprovechando los innegables trazos conservadores (por utilizar una expresión suave) del aparato judicial: de aquellos polvos de la Transición, vienen estes lodos. Podeis hacer uso de esta información de manera que creas más conveniente. Os envio también un comunicado que hizo la directiva de la asociación "Verbo Xido" por si quereis adheriros: se trataría de enviarlo rápidamente a la prensa con el mayor apoyo posible de colectivos y personas. En cualquier caso, nosotros estamos por la labor de hacer algo conjuntamente.

Otra cosa:

El domingo 18 a partir de las 12h hasta las 17 h. la Asociación de Mujeres "Espadela" celebra en el Pavellón de Deportes Municipal la VIIª Festa da Vincha. Pués bien, invitaron a "Verbo Xido" a que pusieramos un puesto de libros de autores de la bisbarra; entonces, aprovechando el convite, haremos una venta masiva del libro en cuestión. Como puede haber rechazo por parte de algún elemento montaraz de la potente derecha local, estamos haciendo un llamado a los amig@s y correligionari@s a que nos hagan una visita, tomen un vino, prueben la vincha, y nos arropen con su presencia e impidan que haya ninguna salida de tono de los carcas. Así que ya sabeis, si os animais a venir por la montaña..... E máas nada. A ver en que queda todo esto.

Salud.

Dionísio Pereira

Extraido de indymedia|galiza

Comunicado de Asociación "Verbo Xido"

A todos e a todas:

A transición á democracia, que escomenzou coa morte de quen encabezara o golpe fascista que puxera fin a IIª República, non rematou coa entrada en vigor da vixente Constitución nin coa sucesión de eleccións e relevos en gobernos (central e autonómicos) e outras institucións. A ferida provocada polo levantamento franquista segue aberta, porque aquel proceso que nos quixeron vender como exemplar non foi máis que un intercambio forzado nunha situación de clara desigualdade. Os resortes do poder seguían nas mans dos franquistas: eles pretendían obter unha cláusula de impunidade mediante o noso silencio, a cambio de poder exercer as liberdades públicas máis ou menos recurtadas.

Pero aquel medo que durante os anos da ditadura pechaba as bocas, non podía por sempre seguir sendo o parapeto protector dos verdugos e dos seus fillos biolóxicos e ideolóxicos. Co paso do tempo, agromou na conciencia colectiva a necesidade de botar luz sobre os arrepiantes acontecementos que comezaran coa Guerra Civil e aínda hoxe rebrotan. Neste punto, a Asociación Ecoloxista e Cultural da Terra de Montes “Verbo Xido”, que forma parte do colectivo “Sinhor Afranio”, implícase na tarefa de colaborar con quen investiga para sacar á luz todo aquilo que nos quixeron agochar.

Para honrar a cantos cerdedenses foron asasinados ou sofriron a represión de calquera xeito por defender os dereitos individuais e colectivos e á República, levamos a cabo a instalación dun monumento na Ponte do Barco (Pedre) na lembranza de dous canteiros asasinados naquel lugar; apoiamos unha iniciativa do BNG, aprobada unanimemente pola Corporación municipal de Cerdedo, de honrar a todas as vítimas da contenda sen distinción con outro monumento –algo que, pasados varios anos, o Concello aínda non puxo en práctica- ; homenaxeamos a un ilustre exilado fillo da nosa terra, Xosé Otero Espasandín; dedicámoslle a edición das Xornadas “Terra de Tod@s” de 2006 á recuperación da memoria da represión franquista e nela percorremos un roteiro dos lugares da memoria e participamos na edición dun libro, titulado A IIª República e a represión franquista en Cerdedo, escrito por Dionisio Pereira.

Tamén aplaudimos a decisión unànime da Corporación, tomada en abril de 2006, de retirar a rúa dedicada a un ex alcalde franquista, Manuel Gutiérrez, e advertimos do perigo que supuña outro acordo tomado en nadal do mesmo ano polo que, tan só cos votos do PP, revogaba o anterior, provocando o sanguento paradoxo de que un sistema que se quere democrático honre a quen participou no seu esfarelamento.

En pleno retroceso ás cavernas da historia, o atentado contra o monumento de Pedre serviu para advertir dalgo que nós xa sabiamos: os herdeiros do “Caudillo” non se resignan e acontecementos como o protagonizado polo Concello de Cerdedo sérvenlles de combustible.

No entanto, quédanos a forza da palabra e a fortaleza que nos dá saber que defendemos unha causa xusta. Todos escoitamos en voz baixa os nomes dos represores, sabemos de propiedades que cambiaron de donos a punta de pistola e a golpe de multas, de violacións, de testemuñas de asasinatos e de torturas. Co paso dos anos foron morrendo case todos, pero a verdade dos feitos é a mesma. Aos historiadores e historiadoras correspóndelles plasmala en libros e outras publicacións, e así contribuír á tarefa de cicatrizar unha ferida que aínda está aberta, para que a Guerra e a represión se convertan nun capítulo da historia do que apender para que non se repita.

Pero mentres que por escribir nun papel uns nomes, que foron mil veces pronunciados en voz baixa polas vítimas da barbarie e que se sinalan como presuntamente vencellados á represión, alguén poida ser procesado, como acontece con Dionísio Pereira pola frase contida no devandito libro, “Verbo Xido” dará un paso para expresar publicamente o seu respaldo, ó tempo que solicita o de todos aqueles colectivos e persoas que traballan polos mesmos obxectivos liberadores e defendan que a palabra nin mata nin fere.

¡Pola liberdade de expresión!

En Cerdedo, a 11 de febreiro de 2007

Asociación Ecoloxista e Cultural de Terra de Montes “Verbo Xido”

A onde podes enviar a tua SOLIDARIDADE?

redaccion@culturagalega.org, santiago@farodevigo.es, pontevedra@farodevigo.es, aestrada@farodevigo.es, info@elcorreogallego.es, digital@laopinioncoruna.com, laregion@laregion.net, redaccion@elpais.com, internet@elmundo.es, noticias@vieiros.com, editor@vieiros.com

Outra noticia relacionada:

http://www.kaosenlared.net/noticia.php?id_noticia=30843

A familia do antigo alcalde de Cerdedo e xefe local de Falange nos días que seguiron ao golpe militar de 1936, Manuel Gutiérrez Torres, ten presentado unha demanda de conciliación contra o historiador Dionisio Pereira González que se verá o día 15 de febreiro ás 11h no Xulgado de Paz de Cerdedo. Dionisio Pereira, especializado no movemento obreiro en Galicia e na represión durante e despois da guerra civil, foi denunciado por publicar a seguinte frase:

"Persoas sinaladas pola súa presunta participación en diversas manifestacións da represión: Angel, Luis e Manuel Gutiérrez Torres (xefe da Falange, alcalde de Cerdedo nos anos 40 e 50), Eligio e Francisco Nieto (falanxistas)....".

A frase apareceu publicada no libro "A IIª República e a Represión franquista no Concello de Cerdedo" editado en 2006 por "Verbo Xido". A denuncia tamén recolle unha frase semellante publicada nun traballo do mesmo historiador incluído nas Actas do Congreso da Memoria celebrado en Narón en decembro de 2003.

A familia de Manuel Gutierrez Torres esixe ao historiador que se retracte, que publique esa retractación nos mesmos medios nos que foron escritas as frases devanditas e que pague unha indemnización polos danos e perxuízos sufridos, "en la cuantía que se determinará en el momento procesal oportuno".

Dionisio Pereira asegura que pode nin quere retractarse, posto que esas persoas foron sinaladas por numerosas fontes orais como participantes nunha represión na que se “pasearon” a 7 veciños, e houbo malleiras,multas, roubos, detencións e humillacións sen taxa. O problema deste historiador é que só dispon de fontes orais, posto que os sistemas de represión do franquismo non teñen a penas referencias documentais e ficaron impunes.

Dionisio Pereira considera que está en xogo a liberdade de expresión e o mantemento da impunidade dos agresores, asumida hoxendía polos seus descendentes, e que esta denuncia sobarda a cuestión persoal, e debera ser tomada en conta xunto con outros "incidentes" similares que están a acontecer (no Grove e en Cambados, por exemplo), por todas aquelas persoas e entidades que traballan na recuperación da memoria da represión franquista

A Confederación Nacional do Traballo (CNT) quere facer público o seu apoio ao historiador Dionisio Pereira fronte a esta agresión ao seu traballo e á liberdade de expresión e investigación. Como sindicato ao que pertencían boa parte dos represaliados de Cerdedo, e coñecendo en carne propria o sistema de represión do franquismo e a persistente ocultación desa represión en épocas posteriores, esiximos que Dionisio sexa absolto desas acusacións e poida seguir investigando e sacando á luz a nosa historia real, a de tantos e tantos mortos e vivos anónimos que algúns se empeñan en que sigan sufrindo a represión fascista.

Consideramos ademais que a frase denunciada é incluso excesivamente tolerante, xa que sabemos, como parte que somos dos represaliados, que todos os xefes locais de Falange desa época eran non só "presuntos participantes" se non directos organizadores e responsables desa represión.

Tirado de www.cntgaliza.org

A familia do falanxista ex-alcalde de Cerdedo e "presunto"(como din nun veciño país) represor atopabase xa dentro do xulgado,alí entraron Dionisio Pereira e a presidenta da Asociación Verbo Xido para declarar pola primera das duas acusacións; saindo dez minutos despois sen terse retractado de nada. Do mesmo xeito se produxo a segunda declaración as 11:30, dandose as mesmas circunstancias, pasadas as 11:40 saia pola porta Dionisio Pereira entre os aplausos dos alí congregados.Mentres, a familia do "presunto"(vestida coma o catálogo de outono de "el corte ingles"), se escabullía non sin antes soltar un viva franco, ben baixino coma fan os cobardes. Alguén dos presentes o espresou moi ben "de padres lobos, hijos lobitos".

Esperamos que esta publicidade que os "lobitos" estan dando o libro A Represión en Cerdedo e os historiador@s coma Dionisio Pereira sirva para que a verdade chegue a moita mais xente, e que Dionisio e demais historiador@s doblen o seus esforzos recuperando a memoria do noso pobo asasinado,reprimido e obligado a vivir nunha longa noite de pedra que os "lobitos" queren que siga moitos anos.

SAUDE OS QUE LOITAN.

Tengo el libro de Pereira "Sindicalistas y Rebeldes", que me trajo de Galicia el paisano José Aº Perozo, porque en él se habla de un extremeño, un llenerense que era médico, y uno de los organizadores en Llerena (Badajoz) de un grupo troskista por los años treinta, Izquierda Comunista, muy importante en esa población extremeña: Luis Rastrollo.
El médico se encontraba en Galicia cuando el golpe del Movimiento Nacional de Franco y los suyos, lo asesinaron. Y nunca pudo volver a Llerena. Pereira lo trata como debe. Y como extremeño, y llerenense, se lo agradezco infinito. Su libro me parece riguroso, interesante y que aporta verdad sobre aquellos tiempos.
No podía por menos sumarme a este acto de solidaridad a su libertad de investigación y de expresión.
Gracias.

http://elpoetaenllerena.blogspot.com/

Una errata venial, no era médico Rastrollo, que era abogado, o en galego: avogado. ¿Vale?

Aviso Legal  |  Política de Privacidad  |  Contacto  |  Licencias de Programas  |  Ayuda  |  Soporte Económico  |  Nodo50.org